Czołg ten był jedną z legend II wojny światowej. Powstawał od maja 1941r., a jego budowę porzyspieszyło pojawienie się nowych czołgów radzieckic. Prototyp ukończono w kwietniu 1942r., a we wrześniu pierwsze egzemlarze skierowano na front do ZSRR. W listopadzie kilkanaście sztuk wysłano do Tunezji. Na większą skalę użyto ich w czerwcu 1943r. pod Kurskiem.
Wszędzie gdzie pojawiały się tygrysy, alianckie oddziały pancerne ponosiły olbrzymie straty. Był on połączeniem bardzo skutecznej armaty kalibru 88mm zdolnej zniszczyć każdy ówczesny czołg z grubym pancerzem odbornym na pociski dział czołgowych przeciwnika.
Powstanie i funkcjonalność
W Niemczech starano się tworzyć projekty ciężkich czołgów już od połowy lat dwudziestych, po I wojnie światowej. Czołg typu "Tygrys" przyjął swój pierwotny kształt w kwietniu 1942 roku, kiedy do konkursu stanęły dwa prototypy. Produkcja seryjna czołgów Tygrys odbywała się w zakładach Henschel. W toku produkcji czołgów PzKpfw VI wprowadzono liczne zmiany i modyfikacje. Z tego względu można wyodrębnić czołgi wczesnych serii produkcyjnych, czołgi po modyfikacji oraz pojazdy późnych serii produkcyjnych.
Mimo licznych zalet pojazd projektowany w pośpiechu miał wady. Posiadał silnik zbyt małej mocy i skomplikowany układ jezdny, a także charakteryzował się wysoką awaryjnością. Kompozycja pancerza była dość przestarzała, a wymiary i masa utrudniały jego transport. Był to raczej ruchomy bunkier przeciwpancerny niż czołg do prowadzenia wojny manewrowej. Pojawienie się na froncie czołgów M26, podobnie uzbrojonych i opancerzonych, pozwoliło na zniwelowanie przewagi niemieckiego czołgu. Łącznie zbudowano 1350 tygrysów.
